Το δάσος του χωριού μας έχει έκταση 17.500 στρέμματα δασική εκμεταλλεύσιμη έκταση, 2.500 στρέμματα αγρών και άγονων εκτάσεων μέσα στο εκμεταλλευόμενο δάσος και 16.500 στρέμματα χορτολιβαδική, μερικώς δασοσκεπή και θαμνώδη έκταση.
Πέρα από τη χρήση του ως βοσκότοπος των ζώων, από την πρώτη ξύλευσή του το 1928 έως και σήμερα εφοδιάζει με άφθονη ξυλεία τους κατοίκους του χωριού, που είναι απαραίτητη καύσιμη ύλη για να περάσουν το βαρύ χειμώνα της κάθε χρονιάς.
Το δάσος σύμφωνα με πληροφορίες οι οποίες έχουν δημοσιευτεί και στην εφημερίδα μας, του Δασοπόνου Δημ. Παπαδοκοτσώλη, αποτελείται κυρίως από πλατύφυλλο δρυ, καθώς και από άλλα είδη δρυός που φύονται μεμονωμένα και σε μικρές ομάδες όπως είναι η δρυς η απόδισκος, η ευθύφλοια, η χνοώδης, καθώς και η βελανιδιά (πουρνάρι) που καταλαμβάνει πολλά σημεία του δάσους τα οποία χαρακτηρίζονται ως βελαώρες, γνωστές για τη συμπαγή βλάστηση, τις μεγάλες κλίσεις του εδάφους και τα ασβεστολιθικά πετρώματα. Οι βελαώρες αποτελούν κυρίως τα καταφύγια των θηραμάτων, τα οποία προστατεύονται από το δύσβατο του εδάφους και την πυκνή βλάστηση που δυσκολεύουν τη διάβαση των κυνηγών και μηδενίζουν την ορατότητα.
Ο υπώφορος του δάσους καταλαμβάνεται από διάφορα θαμνώδη φυτά, όπως είναι η φτέρη, ο βάτος, η αγριοτριανταφυλλιά, η κουνούκλα κ.α.
Επίσης το πουρνάρι καταλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις σε θαμνώδη μορφή και σε δενδρώδη μεμονωμένα γέρικα άτομα και άλλα σε ομάδες.Ο κέδρος και το φιλίκι είναι είδη που τα συναντάμε σε πάρα πολλά σημεία του δάσους, κατά μικρές ομάδες κυρίως, όπως επίσης ο γαύρος, η κουμαριά, ο μέγελος, ο πλάτανος, η φτελιά, η φουντουκιά, η ιτιά, η κρανιά τα συναντάμε μεμονωμένα αλλά και σε ομάδες. Ο πλάτανος και η ιτιά φύονται κυρίως στα ρέματα όπου η παρουσία τους υποδηλώνει την ύπαρξη του τρεχούμενου νερού υπόγειων υδάτων. Η κουμαριά φύεται κυρίως στα ξεροβούνια και στο βουνό "κούμαρος" εξ ου και τ' όνομά του. Από τα αναρριχόμενα φυτά βρίσκουμε το αγιόκλημα, την κληματσίδα, τον κισσό και το ημιπαράσιτο μελιός. Υπάρχουν ακόμη σε πολύ μικρό αριθμό, τα είδη φλαμουριά, έλατος και καστανιά, τα οποία έχουν ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας ως ευγενή και φιλοξενούμενα φυτά.
Στο παρελθόν η ανάπτυξη του δάσους του χωριού μας δυσκολευόταν από την έντονη βοσκή των χιλιάδων ποιμενικών ζώων που ζούσαν στην περιοχή, καθώς και από τις αλόγιστες και παράνομες υλοτομίες και κλαδονομές.
Πλέον η ανάπτυξή του γίνεται με κανονικούς ρυθμούς δημιουργώντας μια πυκνή βλάστηση για την περιοχή.
Αξίζει μια επίσκεψη για να δει κάποιος από κοντά αυτή την ομορφιά του δάσους, πάντα με σεβασμό προς το περιβάλλον.
